Wednesday, December 30, 2009

श्रद्धांजली

आजोबा
मायेची पाखर घालणारा
एक हळुवार झोका ...

निःशब्द प्रेम करणारा
एक लपलेला चेहरा ...

चेहर्यावर राग दाखविला तरी
रागामागचई काळजी लपवू
न शकणारा ...

घराला घरपण देउन्
नातवंडांचा सवंगडी होउन
त्यामधे रमणारा...

करायला व्याख्या खुप
आहेत 'आजोबा'
या व्यक्तिच्या ...

पण ती व्यक्ती
निघून गेल्यावर उरतात्
त्या फक्त व्याख्या ...

आणि गरज भासत
नाही त्या व्याख्यांची
पण भासत रहाते ती उणिव
त्या मायेच्या सावलीची ...

3 comments:

Veeresh said...

thoda English Version bhi release kardo...padne aur samajne khe likye aasan ho jaayega :-)

Pradnya said...

Nice one :)

Manasi said...

khup sahi ahe.. mala mazya ajobanchi athwan zali!! thanks!

खूप आनंदी आहे आयुष्य

खूप आनंदी आहे आयुष्य  भरभरून जगले तर  सुख दुःखांच्या पार जाऊन  क्षणाक्षणांनी वेचले तर  खूप आनंदी आहे आयुष्य  टवटवीत ठेवले तर  भरल्या आभाळाकड...